Sanırım eski hayatımda karbonhidratlara düşkünlüğümden bahsetmiş olabilirim; özellikle kek. Bu yüzden, kolitimi iyileştirmek için tüm kalbimle sevdiğim karbonhidrat, şeker ve diğer birçok şeyi bırakmaya karar verdiğimde, kek yeme günlerimin bittiği gerçeğiyle kederli bir şekilde uzlaşmaya çalıştım.
Ama sonra, büyük bir talih olduğu gibi, keksiz bir yas döneminden sonra, pastanın geri döndüğü ortaya çıktı.
badem nasıl gevrek yapılır
Çeşitli öğütülmüş badem, tereyağı ve bal, çeşitli fındık ezmeleri ve kuru meyve kombinasyonları ile uğraştıktan sonra, hala yiyebildiğim malzemelerle kek yapmanın mümkün olduğunu, aynı zamanda gerçekten lezzetli olduklarını keşfettim.
Bir süre, bunun sadece şükran konuşması olup olmadığını merak ettim (dilenciler seçici olamaz, değil mi?) ama sonra şekersiz olsun, glütensiz her şeye şiddetle karşı çıkan kardeşim için biraz yaptım. aşağı olmalı. Ama sadece bu kekleri lezzetli ilan etmekle kalmadı, birkaç tane de vardı. Aslında, onları deneyen herkes neşeyle alay ediyor gibiydi, bu yüzden bir şeylerin üzerinde olduğumu biliyordum.
Bence pek çok 'içermeyen' yiyeceklerin tadı çok kötü olabilir, ancak bu küçük güzellikler gerçekten hiç de öyle değiller - tıpkı pastanın olması gerektiği gibi yapışkan, zengin, çökmekte olan zevk bombaları.
Bugünlerde dünya, bu kekleri yapmaya başladığım 3 yıl öncesine göre glutensiz harekete çok daha fazla uyum sağlıyor ve aynı zamanda diğer tüm insanları da benim için benzer - glütensiz - bir teknede düşünüyorum. (Yaptığım bu diyetin bir özelliği de, bir dükkana ya da kafeye gidip raftan hazır bir şeyler almamın hiç duyulmamış olması, ki bu gerçekten sinir bozucu!).
Bu pastaları herkesin afiyetle yemesi için yapma fikri de böyle oluştu: Tekrar pasta yiyebileceğimi fark ettiğimde adeta minnetten ağlamıştım ve sevgiyi yaymak istedim. Markamın adını kısmen bu şekilde buldum: Lovebomb.
Sağlıklı yemek fikrine açık görünen Londra merkezli bir restoran zincirine yaklaştım ve onlara tatmaları için bir torba kekimi getirdim. Çok beğendiler ve satmak istediklerini söylediler. Merkez ofislerinin denemesi için birkaç parti daha yaptım ve bu, ürün geliştirme sorumlularıyla bir toplantıya yol açtı.
Ne kadar heyecanlandım anlatamam. Elbette, herhangi bir büyük ölçekte herhangi bir şey pişirme konusunda sıfır deneyimim vardı; Yakın zamanda bir bebeğim olmuştu ve tam zamanlı bir işe dönüyordum; Gıda hijyeni sertifikam ya da kekleri yapacağım yerim yoktu; Malzemelerin nasıl tedarik edileceği veya paketleme, raf ömrü, stok rotasyonu ve nakliye gibi şeyleri nasıl yöneteceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu ve hayatımda hiçbir zaman bir hesap tablosu yazmadım ya da kar ve zarar hakkında düşünmedim, kar sağlamak için fiyatları sabitlemeyi. . Ama bunlardan herhangi biri ilerlememi engelledi mi? Oldukça inatçı bir insan olarak ve şimdi Lovebomb keklerinin diğer glütensiz kek severlere sunulması vizyonuyla... hayır, olmadı.
Aslında Lovebomb deneyimim hakkında koca bir kitap yazabilirim. Ama burada doğrudan sona keseceğim: Aylarca süren ürün geliştirmeden sonra, Lovebomb kekleri pasta tezgahına ulaşmadı. Herkes ürünün birinci sınıf ve lezzetli olduğu konusunda hemfikirdi. Deneyimli bir iş insanının ilk gün çözeceği sorun, malzemelerin bir aracı tarafından satılması durumunda herhangi bir kâr elde edecek bir pasta oluşturmak için çok pahalı olmasıydı.
Harika bir ürüne sahip olmanın ve bunu başarılı ve karlı bir iş girişimine dönüştürmenin tamamen başka bir şey olduğunu bu şekilde öğrendim. Ama olumlu yönden, Lovebomb deneyimimden çok şey öğrendim. Yemek yaparak geçimini sağlamanın gerçekten çok zor olduğunu öğrendim; bir şeye gerçekten inanmak ve başarılı olmasını istemek her zaman yeterli değildir; Pasta hayalimin geçici olarak rafa kaldırılması anlamına gelse de, öndeyken bırakmayı öğrendim.
imogen thomas adam horsley
Ama esas olarak, sınırlı diyetimi pozitife dönüştürmenin bir yolunu bulmak ve pasta sevgisini doğrudan paylaşamasam da diğer insanların da lezzetli yemekler yemesine yardımcı olmak istediğimi fark ettim. Ve ne mutlu ki blogum böyle doğdu.
Özel bir diyetle yaşamak hakkında daha fazla bilgi için Victoria Young'ın konuk bloguna bir göz atın, Nasıl Yenir (Hiç Bir Şey Yiyemediğinizde).
Aşk Bombası Pastaları
- 2 su bardağı badem unu
-
- 1 çay kaşığı kabartma tozu
-
- 2 büyük yumurta
-
- 1 tatlı kaşığı vanilya özü
-
- ½ fincan bal
-
- 1 su bardağı fıstık/fındık/kaju veya badem ezmesi (veya bir karışım)
-
- 50 gr tereyağı, eritilmiş
-
- ¼ fincan kuru üzüm
- Badem unu ve kabartma tozunu bir karıştırma kabına alın ve ortasına yumurtaları kırmak için bir delik açın. Vanilya özünü yumurtalara ekleyin ve badem karışımını karıştırmadan önce her şeyin karışması için delikte çırpın.
- Bal, fındık yağı ve eritilmiş tereyağını ekleyin ve kuru üzümleri eklemeden önce iyice karışması için tekrar karıştırın. Kıvam bu noktada katı değil, akıcı olmalıdır, bu yüzden çok katıysa, başka bir yumurtayı çırpın ve bütünleştirin.
- Bunları pişirmek için ayrı silikon kalıplar kullanıyorum ama aynı zamanda kek kutusu ambalajlarında da çalışıyorlar. Ancak karışımı kaşıklarken biraz yükseleceğini unutmayın, bu yüzden çok fazla doldurmayın.
- 170C de kalıplarınızın büyüklüğüne göre 18-20 dakika pişirin. Partiyi küçümsemeden önce birkaç dakika soğumaya bırakın.