Hiç kimse teşvik etmenin zorlayıcı bir deneyim olabileceğini inkar edemez - ama aynı zamanda inanılmaz derecede ödüllendirici bir deneyim.
Burada, kocasının ve kocasının 10 yıldır yaklaşık 70 çocuğa koruyucu ebeveyn olarak baktığını tahmin eden üç Andrea, bize teşvikin iniş ve çıkışlarını anlatıyor ve ne olduğunu açıklıyor Gerçekten mi merhaba demeyi seviyorum ve sonra hoşçakal ...
Kocam ve ben ilk olarak 13 yıl önce beslenmeyi düşündük
15 yıldır teşvik eden ve aile hayatının çok normal bir parçası gibi görünen bazı arkadaşlardan ilham aldık. Başlangıçta özel bir koruyucu ajansa başvurmamızı tavsiye ettiler, çünkü yerleşimlerimizle daha fazla bireysel ilgi ve yardım alma olasılığımız daha yüksekti ve ücret de daha iyiydi.
Bununla birlikte, bazı araştırmalardan sonra, yerel otoritenin tüm koruyucu çocukların geldiği ilk yer olduğunu ve özel ajanslara kayıtlı olan çocukların davranış sorunlarının daha muhtemel olacağını öğrendik. Süreçte yeni olduğumuz için, kendimizi buna rahatlatmak istedik - para zaten önceliğimiz değildi, bu yüzden bunun yerine konsey ile çalışmaya karar verdik.
Onaylandıktan sonra - birkaç kez röportaj yaptıktan ve incelendikten sonra, diğer potansiyel koruyucu ebeveynlerle grup toplantılarına katıldık. Daha sonra bir panel tarafından onaylanmak zorunda kaldık. Koruyucu anne baba olmak çok zaman ve yatırım gerektirir - nihayet sistemden geçmemiz yaklaşık bir yılımızı aldı.
Bundan sonra, bir çocuğu teşvik edip edemeyeceğinizi sormak için o telefon görüşmesini alana kadar bekliyorsunuz. Bizim gibi iki hafta, ya da aylarca beklemiş olabilirsiniz.
Teşvik ettiğimiz ilk çocuk acil durum koruyucu yerleşimi
Sosyal görevlinin çok sıra dışı olduğunu söylediği bir polis arabasına evimize geldi. Sadece 18 aylıktı ve bir doktor ameliyatında geçici bir durumdan çıkarıldı ve doğrudan bize getirildi. Annesi de geldi ve kısa bir süre sonra ayrıldı.
Hepimiz çok gergindik, ama gerçekten heyecanlıydık. O bizimle iki ay kaldı ve böyle güzel bir zaman oldu. Evinde bir aile içi şiddet sorunu vardı, bu yüzden annesinin partneri gidene kadar bizimle kaldı - bakımına alınması aslında ilişkilerinin bozulması için katalizördü.
Annesiyle birlikte yeniden evlendi, çünkü yetkililere ona bakabileceğini ve güvenli olacağını kanıtladı. Biz onunla gerçekten iyi var ve her şey onlar için çalıştı sevindim.
Kesinlikle hiçbir şey getirmeyen bir çocuğu her büyüttüğünüzde, masraflarınız karşılanır. Örneğin, çok küçük çocukları ve bebekleri teşvik ettiğimizde, evde genellikle sahip olamayacağımız bebek bezleri, kıyafetler ve diğer eşyaların maliyetini karşılayan para aldık. İhtiyacınız olan tek şey, her biri için bir yatak odası olarak boş bir oda - kardeşler sekiz yaşın altında bir araya gelmeleri dışında, bir odayı paylaşabilirler.
O andan itibaren, her yaştan ve farklı geçmişlerden gelen çocuklar geldi ve gitti. Bir yürümeye başlayan çocuk aldığımızda, Çocuklarım gerçekten heyecanlandım - onlar kesinlikle küçük olanlar hayran.
Ancak, her zaman açık yelken değildi
Kendi çocuklarımızın teşvik edilen büyük çocuklar ve gençler tarafından biraz dışarı itildiğini hissettiği durumlar vardı veya onlarla çatıştılar. Ben genç olduklarında daha çok zevk düşünüyorum, ama yaşlandıkça biraz daha zor oldu.
Bir çocuğu ne kadar süreyle besleyeceğinizi her zaman söyleyemezsiniz. Bazen, koruyucu bir yerleşim bozulur, yani çeşitli nedenlerle bir çocuğa bakmakla baş edemezsiniz ve sosyal görevlileri yaşamak için başka bir yer bulmaya çalışırlar. Biz çocuklar arasındaki çatışmalar nedeniyle bir yerleşim yıkıldı.
Bazen evdeki ilişkileri yönetmek zor olabilir. Orijinal ailenin bir parçası olmadığını bilen bir çocuk geldiğinde, kendi çocuklarınızı onlara tercih ettiğinizi hissetmediklerinden emin olmak için kendinizi sürekli olarak herkese karşı davranışınızı değiştirerek bulabilirsiniz. Benzer şekilde, kendi çocuklarınızın koruyucu çocukların altında düşmüş gibi hissetmelerini istemezsiniz.
Marks ve Spencer Noel pastası 2017
Beş yıldır teşvik ettikten sonra, en büyüğüm bir mola verip veremeyeceğimizi sordu, böylece üniversiteden önceki son yılını sadece bir aile olarak bizimle geçirebilsin.
Bir süredir bir aile olarak sadece beş kişiydik, en azından uzun süreler boyunca
Babası ve ben tamamen anladık ve kabul ettik ve ara verdiğimiz için gerçekten memnunuz. Şimdi, üniversitede iki çocukla, sadece öğleden sonradan bir haftaya kadar süren geçici yerleşimler yapıyoruz.
Kocam ve ben her zaman kendi çocuklarımızın beslenmeyle ilgili duygularını her zaman dikkate alsak ve sormaları halinde tamamen durduracak olsak da, çocuklarımıza ne kadar şanslı olduklarının farkında olma fırsatı verdiğimiz için mutluyuz.
Hayatlarının farklı yerlerinden gelen ve onlar kadar şanslı olmayan çocuklarla birlikte yaşamak onlara inanılmaz bir bakış açısı ve başkalarına yardım etmek için gerçek bir istek verdi. Sahip oldukları şey için çok minnettarlar ve nadiren verilen şeyleri alırlar.
Bu çocuklardan bazılarına aile hayatının olumlu, sevgi dolu ve işlevsel olabileceğini göstermek inanılmazdı
18 ay boyunca bizimle olan küçük bir çocuğa çok bağlı olduğumuz bir zaman vardı - en uzun süredir bir çocuğu besledik. Dokuz günlükken geldi ve ayrıldığında hepimiz kanepede oturduk ve gözlerimizi ağladık.
Ona veda etmek, hepimizin yaşadığı en yıkıcı şeylerden biriydi. Bu noktada, kocam ve ben çocuklarımızı buna bırakmaya değip değmeyeceğini sorguladık - ama hepimiz onu ailenin bir parçası olarak görmenin çok faydalı olduğunu, faydaların olumsuzluklardan ağır bastığını kabul ettik.
Aynı zamanda Anneler Günü'nde beslediğim çocuklardan birinden bir metin aldım ve şöyle okudum: 'Mutlu Anneler Günü, annenin neye benzemesi gerektiği hakkında bana fikir veren tek kişiye.' zaman bizimle birlikte böyle olumlu bir etkisi vardı gerçekten şaşırtıcı.
Desteklemede başarılı olmak için tek yapmanız gereken yardım etmek isteyen normal bir aile olmaktır
İnsanlar genellikle şaşırtıcı, hayırsever yeteneklere sahip olmanız gerektiğini düşünürler, ancak gerçekten yoktur - çocukları önemseyen ve onlar için düzenli bir ev sağlamak isteyen herkes bunu yapabilir.
İnsanlar bana koruyucu bir ebeveyn olamayacaklarını söylüyor çünkü her çocuğun gitmesini çok zor bulacaklar. Hayat zor ve bu çocukların çoğunun yaşadığı şey onlara veda ederken, karşılaşacağınız şeyden çok daha zor. Korkunç, ama hayata devam etmeli ve bir sonraki çocuğa yardım etmelisiniz.